Απέκτησαν και τα ζώα του δάσους κυλικείο, στην κορυφή του λόφου! Πρώτη ημέρα λειτουργίας του, είναι 8 παρά.. το πρωί και έχουν στηθεί όλα τα ζώα από νωρίς ευλαβικά σε μιαν ατέλειωτη ανηφορική σειρά περιμένοντας να ανοίξει...
Να σου και ο λαγός... Από τους πρόποδες του λόφου αρχίζει να ανεβαίνει χαρωπός, προσπερνώντας από δεξιά, με χαριτωμένα αναπηδήματα, τα ζώα που βρίσκονται στην ουρά και συνομιλούν το ένα πίσω από το άλλο. Ξαφνικά, γυρίζει το αγριοκάτσικο και τον ρωτάει θυμωμένο: Πού πας, λαγέ;;; Για το κυλικείο!!, απαντάει εκείνος ανέμελος και πάει να συνεχίσει.. Βρουτ, με τα κέρατά του το αγριοκάτσικο, του δίνει μια πελώρια σπρωξιά και να σου ο λαγός αεροπλανικώς βρίσκεται ξανά στους πρόποδες του λόφου...
Αυτός, όμως, δεν το βάζει κάτω! Προσπερνάει από αριστερά, τώρα, την ατέλειωτη ουρά και ανηφορίζει με επιτυχία μέχρι τα μισά της διαδρομής, όταν ξαφνικά το άλογο αγριεμένο τον ρωτάει: Πού πας, λαγέ;;; Εεε, ..για το κυλικείο!!, απαντάει εκείνος ξανά και ανήσυχος πάει να συνεχίσει κάπως προσεκτικά... Μπραφ, του ρίχνει μια ανελέητη κλωτσιά το άλογο και να σου πάλι ο λαγός τελευταίος στην ουρά...
Σηκώνεται αναμαλλιασμένος ο λαγός και δώσ' του ξανά από την αρχή! Αρχίζει να ανηφορίζει αποφασιστικά τον λόφο με τα γνωστά του αναπηδήματα, προσπερνώντας προσεκτικά, τώρα, όλα σχεδόν τα ζώα, όταν σχεδόν στην κορυφή του λόφου ακούει την απειλητική φωνή του έξαλλου αρκούδου να του λέει: Πού πας, λαγέ;;; Εεεεεε... μα... για το κυλικείο!!, απαντάει εκείνος έντρομος και πριν προλάβει να σκεφτεί καν, του 'ρχεται μια ανείπωτη σφαλιάρα από την χερούκλα του αρκούδου και ο καημένος ο λαγός προσγειώνεται, μετά από μια θεαματική τροχιά πάνω από τα κεφάλια των ζώων, ξανά στο τέλος της ατέλειωτης σειράς, ευτυχώς πάνω σε έναν θάμνο...
Μα δεν το βάζει κάτω, ούτε τώρα!!! Ανασηκώνεται, κατακόκκινος στο πρόσωπο, ξέψυχος, ζαλισμένος, και αρχίζει να ανηφορίζει πάλι, τρικλίζοντας τώρα πια από την ζαλάδα του και παραπατώντας... Και ξαφνικά, εκεί που όλα τα ζώα απορούν με το θράσος του ή με την ψυχική του δύναμη, ο λαγός κάνει μια απρόσμενη στροφή προς τα δεξιά, αρχίζει να βαδίζει αδιάφορος και, καθώς απομακρύνεται από όλους προς την δεξιά πλαγιά του λόφου, ακούγεται η θλιμμένη του φωνή να λέει με τσατίλα:
Δεν βαριέσαι...! Δεν το ανοίγω σήμερα το κυλικείο.......
Ο λαγός και το κυλικείο ...του δάσους.
